De zoektocht naar een hobby.
Vorige week heb ik stap 1 genomen in de zoektocht naar een hobby. Ik ben gaan paardrijden!
Zondag was het zover. Ik ging met een lief dinnetje naar haar paard die samenwoont met een paard van een vriendin. 's Morgens zeek het van de regen. Maar ik had zo veel zin in het rijden. Het boeide me geen bal. Eenmaal aangekomen op stal werd het droog. Fijn! De knollies stonden nog lekker te smullen van hun kuilgras dus we zouden wachten tot ze klaar waren met eten. Ondertussen zaten wij lekker op een stoeltje te kletsen. Het was nu al leuk! Toen de knollies hun buikjes rond hadden gegeten zijn we ze gaan poetsen, wassen en watergolven. Ivar, het paard van dinnetje moest onder de douche aangezien hij zichzelf een modderpakking had gegeven. Na de douche zijn we de paardjes gaan borstelen en pedicuren (hoefjes krabben). Jip, het prachtige bonte kruising Tinker paard stond er zo lief bij! Alsof hij voelde dat ik nog wat onzeker was. Ik ben namelijk een jaar of 17 geleden van een paard gestuiterd en het half uur daarna is een groot zwart gat. Als schiet je me lek, ik weet niet meer hoe ik ben thuisgekomen. Wat ik me nog herinner zijn vlagen van dat ik mijn eigen naam niet meer wist, dat ik niet meer wist wat ik eerder die dag had gedaan en dat ik toen ik thuis kwam in de spiegel keek en alleen maar bloed zag. Ik was daarna dan ook wel klaar met knol hobbelen. Nu 17 jaar later kriebelde het toch wel weer. Al ben ik nog wat onzeker en is mijn lijf nog altijd wat pudding-achtig na mijn zwangerschap.
Toen we de heren Paard haden opgezadeld kwam mijn grootste hindernis. Opstijgen. Met mijn pudding heupen wist ik niet hoe ik dat voor elkaar moest gaan krijgen. Met heel oncharmant een stoel naast Jip ben ik er opgeklommen (niet doorvertellen hoor!). En ja hoor, daar zat ik. Bovenop Jip. Ik voelde me net Janneke. Het matchte gewoon! We zijn eerst een eind gaan stappen. Lekker ouwehoerend over alle dingen des levens gleed alles van mijn rug (en die van Jip) naar beneden. Wat genooit ik! Ongelooflijk! Ik had niet verwacht dat ik me nog zo relaxed voelde. Alle eer komt toe aan Jip en dinnetje die mij begreep en niet veroordeelde om mijn onzekerheid. Ik zat met een grijns van oor tot oor te stralen. We hebben zelfs nog een stuk gedraafd en ondanks dat ik geen goeie beha aan had en mijn met melk gevulde voorgevel vrolijk op en neer danste (au) vond ik ook dit te gek! Dit wil ik vaker!
Ik moet nog eens even gaan bedenken hoe ik dit in het vat ga gieten. Dinsdag en donderdagochtend zijn mijn beide meiden op school c.q. peuterspeelzaal. Maar om nou Sep mee te nemen naar stal... Ik ga maar eens op zoek naar een oppas denk ik. Iemand die structureel wil oppassen op dinsdagochtend bijvoorbeeld. Dan nog op zoek naar een goeie beha en kijken of dit mijn nieuwe hobby wordt. Ik heb er "zin an"!